Zupka w proszku stała się ratunkowym pokarmem dla wielu ludzi. Na pewno nie jeden z czytelników tego tekstu miał w swoim życiu sytuację, że złapał go głód i jedynym rozwiązaniem było właśnie takie danie.

       Swoją dużą popularność zupa w proszku zawdzięcza przede wszystkim szybkości jej przyrządzenia. Wystarczy zagotować wodę w czajniku, zalać wrzątkiem danie, odczekać kilka minut i już możemy jeść. W ostatnim czasie z tych samych powodów dużą popularność zaczęły zyskiwać ekspresy do kawy na kapsułki nespresso. Wystarczy zaledwie chwila, aby móc wypić filiżankę kawy. Żywność instant dużą popularnością cieszy się na przykład wśród studentów i księgowych. Jeśli szukasz teraz usług rachunkowych i jesteś mieszkańcem Warszawy lub jej okolic znajdziesz je najszybciej wpisując rachunkowość warszawa do wyszukiwarki internetowej.

       Twórcą zupek błyskawicznych, w Polsce znanych pod nazwą .zupek chińskich. jest Japończyk Momofuko Ando. Za cel życia obrał sobie stworzenie dania błyskawicznego, które zaspokoiłoby głód japońskiej ludności po zakończeniu Drugiej Wojny Światowej. Tym samym stał się wybawcą wiecznie głodnych i niemajętnych studentów, oraz rzeszy ludzi za biurkiem, którzy nie mieli czasu oderwać się od pracy. Dzisiaj zupki w kubku zalewane wodą są tak oczywiste, że trudno sobie wyobrazić, że mogłoby ich nie być. Japończyk prowadził nad nimi wieloletnie badania i doświadczenia.

       Mumofuko Ando urodził się na Tajwanie w 1910 roku, kiedy na wyspie panowali Japończycy. Po wojnie przeniósł się do Kraju Kwitnącej Wiśni. W 1948 roku założył firmę Nissin, która zajmowała się produkcją soli. Po wojnie w Japonii brakowało żywności, więc Stany Zjednoczone wysyłały duże ilości mąki do wypieku chleba, ale ludność nie chciała go jeść, bo był im nieznany. Ando wpadł na pomysł, aby stworzyć danie łatwe i tanie w przygotowaniu, produkowane z mąki. Tą bazą miał się stać makaron lubiany przez Japończyków. Pomysł przedstawiony w 1948 roku Ministerstwu Zdrowia nie spotkał się z aprobatą. Jednak wytrwałość przedsiębiorcy doprowadziła do wyprodukowania w październiku 1958 roku pierwszego tzw. makaronu instant, czyli błyskawicznego. Do spożycia nadawał się po podgrzaniu. Początkowo jego cena była wysoka, ale stopniowo spadała. Swoją największą popularność zupki błyskawiczne zyskały na początku lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku za sprawą wprowadzenia na rynek makaronu w kubku o nazwie Nissin Cup Noodles. Wystarczyło zalać go gorącą wodą. Taki pomysł podsunęli Japończykowi sami Amerykanie, którzy makaron łamali, wrzucali do kubków, zalewali wrzątkiem i jedli łyżką. Sprytny Ando postanowił więc sprzedawać swój produkt w styropianowych kubkach. Dzięki temu zupka dłużej była ciepła. Japończycy w 2000 roku za największy wynalazek XX wieku uznali właśnie zupki błyskawiczne.