Katar sienny jest inaczej nazywany katarem alergicznym, sezonowym nieżytem nosa bądź alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa. Najczęściej występuje w przebiegu alergii, a niekiedy także astmy.

       Przyczyny kataru siennego

       Do kataru siennego dochodzi na skutek zapalenia błony śluzowej nosa. Wywołują go alergeny wziewne takie jak roztocza kurzu domowego lub pyłki roślin. Powstaje też na skutek zanieczyszczeń powietrza, alergenów pokarmowych oraz leków. Katar jest szczególnie silny na wiosnę, kiedy kwitną drzewa i kwiaty. W lecie chorobę nasila kwitnienie drzew, a jesienią - zarodniki grzybów. Całoroczny nieżyt nosa powstaje na skutek uczulenia na sierść zwierząt bądź roztocza.

       Katar sienny - objawy

       Główne objawy kataru siennego to wodnista wydzielina i swędzenie w nosie. Towarzyszą im częste kichanie, łzawienie, zaczerwienienie i puchnięcie oczu oraz niekiedy zapalenie spojówek. Może pojawić się też światłowstręt oraz ból głowy. Osoby z katarem siennym często maja zatkany nos: jedno- lub obustronie. Czują się też osłabione i rozbite, podobnie jak w przebiegu przeziębienia (źródło: Apteline.pl).

       Katar sienny a astma

       U wielu osób z katarem siennym rozwija się też astma, dlatego przy diagnozowaniu nieżytu nosa należy wziąć pod uwagę istnienie choroby. Szybkie wykrycie i leczenie kataru alergicznego zdecydowanie zmniejsza ryzyko rozwoju astmy.

       Leczenie kataru siennego

       Przed rozpoczęciem leczenia kataru siennego potrzebne jest przeprowadzenie testów alergicznych. Dzięki nim wiadomo, których alergenów powinien unikać chory. Eliminacja czynników powodujących alergię to podstawowa zasada w leczeniu alergicznego nieżytu nosa. Ważne jest też, aby chorzy nie mieli kontaktu z dymem tytoniowym, ponieważ palenie - nawet bierne - zwiększa ryzyko pojawienia się astmy. Równie istotne jest dbanie o czystość, wycieranie kurzu, czyszczenie wykładzin, dywanów oraz tapicerowanych mebli. Wietrzenie mieszkania i używanie odkurzacza z filtrem wodnym pomoże zmniejszyć ilość alergenów. Leki stosowane w katarze siennym to preparaty antyhistaminowe w aerozolu. Podaje się je donosowo. Pacjenci przyjmują też kortykosteroidy doustne bądź leki antyleukotrienowe. W przypadku łzawienia można używać kropli do oczu, np. zawierające kromoglikany. Niektórzy chorzy decydują się też na immunoterapię swoistą, tzw. odczulanie. Polega ono na podawaniu niewielkich, stopniowo zwiększanych dawek szczepionki zawierającej alergen uczulający daną osobę.